Znamiona Strony Przedmiotowej
Do znamion czynu zabronionego zaliczamy:
czyn (zachowanie się) podmiotu,
skutek czynu,
czas i miejsce czynu,
sytuację, w jakiej czyn popełniono,
sposób popełnienia i przedmiot wykonawczy czynu.
czyn (zachowanie się) podmiotu.
Zachowanie się sprawcy jest niezbędnym elementem każdego przestępstwa32. Najistotniejszym będzie tu zdefiniowanie czynu.
Czyn sprawcy danego przestępstwa jest określany przy pomocy tzw. znamienia czasownikowego.
Art. 287 KK
Kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub wyrządzenia innej osobie szkody, bez upoważnienia, wpływa na automatyczne przetwarzanie, gromadzenie lub przesyłanie informacji lub zmienia, usuwa albo wprowadza nowy zapis na komputerowym nośniku informacji...,
Działanie sprawcy w art. 287 KK musi być bezprawne czyli dokonane przez osobę do tego nieuprawnioną (bez zgody właściciela praw autorskich)33.
Pojawienie się znamienia czasownikowego takiego jak „wpływanie” w języku potocznym jest definiowane jako „oddziaływanie na coś lub na kogoś” i związane jest z automatycznymi procesami związanymi z informacją34.
W świetle art.287 KK użycie takich pojęć jak „przetwarzanie”, „gromadzenie” i „przesyłanie informacji” wraz ze słowem „automatyczne” są użyte w znaczeniu technicznym.
„Przetwarzanie informacji” to opracowywanie za pomocą maszyn cyfrowych dużych ilości danych pomiarowych w celu uzyskania określonych informacji a „gromadzenie informacji” jest definiowane jako ich koncentracja w jednym miejscu wraz z ich równoczesnym uporządkowaniem. Jeśli chodzi natomiast o „przesyłanie informacji” to nic innego jak przekazywanie ich określonemu adresatowi35.
Drugą część znamion oszustwa komputerowego opisują zachowanie podmiotu polegające na „zmianie”, „usunięciu” lub „wprowadzeniu” nowego zapisu na komputerowym nośniku informacji (dysk twardy, dyskietka, CD-ROM itp.)
Sprawca ma za zadanie zmodyfikować te zapisy jako osoba do tego nieuprawniona.
skutek czynu.
Oszustwo komputerowe jak już wcześniej wspominałam jest przestępstwem materialnym. Występuje tu skutek w postaci dokonania zmiany w automatycznym przetwarzaniu, gromadzeniu lub przesyłaniu informacji lub dokonania zmiany, usunięcia albo wprowadzenia nowego zapisu na komputerowym nośniku informacji. Nie dojdzie jednak do dokonania tego przestępstwa, jeśli sprawca podjął działanie, lecz celu swojego działania nie osiągnął. Może być jedynie pociągnięty do odpowiedzialności za usiłowanie przestępstwa.
Oszustwo komputerowe zostało umieszczone w rozdziale dotyczącym przestępstw przeciwko mieniu36. Znamiona czasownikowe przedstawione w art. 287 KK muszą dotyczyć informacji związanych z mieniem danego podmiotu lub wpływających na sytuację tego podmiotu. Ustawodawca bowiem podkreśla, że samo tylko wywołanie zmian w zapisie informacji stanowi znamię skutku przestępstwa opisanego w art. 268&1 KK37.
czas i miejsce czynu.
Przy niektórych rodzajach przestępstw ustawodawca wskazuje miejsce czynu-na terytorium RP oraz czas popełnienia. Jednak w art. 287 KK czas i miejsce popełnienia nie należą do ich znamion, są to okoliczności obojętne dla istnienia oszustwa komputerowego38.
Swoistość przestępstw związanych z technologią cyfrową wynika przede wszystkim z faktu, że miejsce gdzie są one dokonywane, nie zawsze jest "miejscem" w potocznym tego słowa znaczeniu. Oznacza to bowiem często tylko pewien wycinek rzeczywistości. Dziś już wszędzie (w domu, w pracy, w szkole) spotykamy się z takimi słowami jak komputer, program albo Internet. Czas i miejsce czynu nie wymagają dokładnego określenia.
Internet bardzo często staje się miejscem popełniania czynu zabronionego. Biorąc pod uwagę wysoką liczbę potencjalnych ofiar oraz trudności w wykrywaniu sprawców przestępstw stanowi to poważne niebezpieczeństwo39.
sytuację, w jakiej czyn popełniono.
Sytuacja w jakiej czyn popełniono nie jest zaliczana do znamion oszustwa komputerowego.
sposób popełnienia i przedmiot wykonawczy czynu.
Działanie prawnego dysponenta musi przekroczyć zakres jego upoważnień w stosunku co do udostępnionych mu danych. Koniecznie podjęte bezprawnie aby mogło wypełnić znamiona przestępstwa przewidzianego w art. 287 KK.
Przedmiotem czynności wykonawczej będzie komputerowy nośnik informacji. Do komputerowych nośników informacji zaliczamy m.in.: dysk twardy, dyskietkę, CD-ROM, taśmę magnetyczną.
Niezbędne jest zdefiniowanie tych nośników ponieważ w dalszej części mojej pracy posługuje się tymi pojęciami
Dysk twardy (hard disk drive) to jeden z typów urządzeń pamięci masowej, wykorzystujących nośnik magnetyczny do przechowywania danych. Nazwa twardy dysk powstała w celu odróżnienia tego typu urządzeń od tzw. miękkich dysków, czyli dyskietek (floppy disk), w których nośnik magnetyczny naniesiono na elastyczne podłoże, a nie jak w dysku twardym na sztywne40. Dyskietka posiada niewielką pojemność, umożliwiającą zarówno odczyt jak zapis danych41.
Płytę kompaktową (ang. Compact Disc, CD-ROM – Compact Disc - Read Only Memory) definiuje się jako poliwęglanowy krążek z zakodowaną cyfrowo informacją do bezkontaktowego odczytu światłem lasera optycznego. Ten sam format używany jest dla standardu płyt muzycznych. Dzięki dużej pojemności, niezawodności i niskiej cenie, CD-ROM stał się najbardziej popularnym medium do zapisywania danych42.
komentarze
Copyright © 2008-2010 EPrace oraz autorzy prac.